Laatste keer city orphanage - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van Kelly Geeraets - WaarBenJij.nu Laatste keer city orphanage - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van Kelly Geeraets - WaarBenJij.nu

Laatste keer city orphanage

Door: Kelly Geeraets

Blijf op de hoogte en volg Kelly

27 Oktober 2016 | Vietnam, Can Tho

Vandaag geen wekker hoeven zetten maar echt heel slecht geslapen. Het slechtste van alle dagen tot nu toe gok ik. Ben sinds gisteren ook verkouden dus denk dat dit ook wel mee speelt. Eerst nog een tijdje in bed blijven liggen met een serie. Toen toch maar opgestaan en ontbijt gepakt. Toen gedoucht en mijn was gedaan. Dat is hier echt geen feest maar de wasvrouw waar phuong van zegt waar we de was heen moeten brengen gebruikt echt vies wasmiddel of wat het ook is, het stinkt in ieder geval. Hopelijk was dit de laatste keer wassen en kom ik nu uit, of hebben ze in de andere plaatsen wel een wasvrouw die lekker wasmiddel gebruikt (of die gewoon wasmachines heeft). Om 2 moesten we voor de laatste keer bij de city orphanage zijn. We hadden lolly's gekocht voor de eerste groep en zachte koekjes voor de 2 en laatste groep. Het regende erg hard toen we erheen gingen dus dit was geen pretje. De eerste groep vonden de lolly's erg lekker. De meeste konden het papiertje er zelf niet af halen dus hebben we geholpen. Toen we net leuk aan het spelen waren, er net 1 bij mij op schoot was gekropen en Engelse woordjes wilde leren, kwam er een man en die nam bijna alle kinderen mee voor een uitje. Daar zaten we dan, onze laatste keer met nog maar 4 kinderen achtergebleven die niet mee mochten.. 1 daarvan heeft eerst een tijdje kei hard staan huilen omdat hij niet mee mocht.. 2 namen de moeite niet om van de plek te komen, dus wilde denk ik niet mee en 1 vond het ook niet zo leuk maar legde zich er snel bij neer en ging dan maar met onze spullen spelen. Ik heb vervolgens meer dan een half uur een bal overgegooid met 1 jongen. Hij heeft mij hele verhalen in het Vietnamees verteld, erg interessant haha. Prima bezigheid maar wel zonde voor de laatste keer zo. We wilde nog een groepsfoto maken maar dit is dus niet gelukt. Toen door naar de vrouwen boven. Hier een tijdje gezeten en gespeeld. Toen naar de baby'tjes. Silke had moeite om afscheid te nemen van haar Boeddha en tommy. Tommy was ziek en kreeg een zetpil toegediend. Volgens Karin hadden een hoop van de baby'tjes ook de waterpokken. Gelukkig heeft Silke morgen nog fysiotherapie in de ruimte bij de baby's dus kan ze nog 1x afscheid nemen. Wij hebben dit zaterdag nog als aller laatste project. Toen door naar de laatste groep. De koekjes moesten nog even gepakt worden bij de fietsen en toen gingen Karin en Silke snel even een sigaretje roken tussendoor. Ik ben toen even bij de 1e groep buiten op het bankje gaan zitten en daar door de tralies van het raam met de kinderen die waren achtergebleven gekletst. 1 had zich helemaal door het hek gewrongen en zat daar voor zichzelf handig. 1 andere meisje met het syndroom van down vond het leuk om deze kei hard met zijn hoofd tegen de tralies aan te rammen. Niet 1x maar telkens weer. Hij was kei hard aan het huilen en had zijn tand door de lip dus bloede aardig. Dit was echt heel zielig om te zien en er was niemand die er iets aan deed. Toen waren Karin en Silke klaar en liepen alvast naar de laatste groep. Deze was van buitenaf afgesloten met een hangslot. Het duurde even voordat iemand die open kwam maken. Toen liepen Karin en Silke naar binnen. Het was hier echt heel vies vandaag, het ergste wat we gezien hebben. We hebben de meeste een cake gevoerd/gegeven en zijn daarna gegaan. Toen begon het weer super hard te regen dus hebben we even gewacht onder de overkapping. Daarna zijn we vertrokken. Karin zat de heenweg achterop en Silke nu de terugweg. Silke heeft de hele terugweg gefilmd met de go pro, dus dit filmpje is te zien wanneer ik thuis ben. Toen een tijdje op bed gaan liggen omdat ik super moe was. Slapen lukte helaas niet dus maar weer serie gekeken. Toen naar beneden gegaan omdat ik toch wel honger kreeg. Hier een nieuwe meid verwelkomd. Ze was net terug van het etentje met phuong die iedereen de eerste dag krijgt. Toen met z'n alle, zonder nieuwe want die had al gegeten, gaan eten. Hier voelde ik me steeds beroerder. Na het eten dus maar meteen in bed gekropen met neusspray en een paracetamol. Hopelijk voel ik me morgen weer lekkerder. Slaap zacht.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kelly

Actief sinds 04 Okt. 2016
Verslag gelezen: 219
Totaal aantal bezoekers 30125

Voorgaande reizen:

02 Oktober 2016 - 12 November 2016

Vrijwilligerswerk en reizen vietnam

Landen bezocht: