wat een pech.. wat een ervaring in hef ziekenhuis
Blijf op de hoogte en volg Kelly
18 Oktober 2016 | Vietnam, Lợi Nguyên B
terug in het huisje merken we dat we honger hebben.. we hebben namelijk nog niets gegeten, dit zouden we bij het leukste project van de week doen. Karin tapet eerst mijn voet in (na een instructie op YouTube) en gaat dan samen met Silke een ontbijt/lunch scoren. Deze smaakte erg goed. Er stonden veel meer eettentjes langs de straat nu, was er iets speciaals? Of komt dit gewoon omdat het laat in de ochtend is? Geen idee. Toen gezocht voor ons resort op phu quoc dit weekend zaterdag t/m dinsdag. Uiteindelijk iets heel relax (hopen we) gevonden met zwembad en aan de zee.. hier kan ik vast wel verder uitrusten zodat ik volgende week wel weer mee kan naar de projecten of in ieder geval een aantal.. het is dan tenslotte onze laatste week! Toen moesten Karin en Silke gaan om te werken van 14.00-17.00. Ik ben alleen achter gebleven met maar weer een nieuw boekje om te lezen. Gelukkig is hier een boekenkast met een hele hoop boeken die ik nog nooit gelezen heb. Ik kan dus even voorruit.
Wanneer Karin en Silke terug komen heb ik even buiten gezeten en ben toen weer op de bank gaan liggen. Silke stelt voor om op de hoek te gaan eten, ik vind het prima, heb toch van die ouderwetse houten krukken die nog onder de oksels gaan. Pohh wat is dat een workout voor dat kleine stukje! Ik zweet me helemaal scheef. Net als ik een beetje uit gezweet ben zijn we klaar met eten en mag ik weer terug.. doe mij maar gewoon de westerse krukken, die werken een stuk makkelijker! Mja een beetje fitness naar al dat liggen is natuurlijk ook niet erg. Nu met een boekje het bed in! Welterusten.
-
18 Oktober 2016 - 17:41
Cora De Sterke De Vos:
Wat een pechvogeltje ben je toch -
18 Oktober 2016 - 17:47
Thea:
Beterschap sies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley